Skład minerałów jest inny niż w typowej wodzie z oceanu. W morzu 97% soli stanowi chlorek sodu NaCl (sól kuchenna), ale
w Morzu Martwym jest go tylko 8%. Woda Morza Martwego zawiera 53% chlorku magnezu, 37% chlorku potasu, w
mniejszych ilościach obecne są też sód, chrom, cynk, mangan, miedź, żelazo i inne. Oprócz chlorków, jako aniony, występują
też bromki, jodki, siarczany i węglany. Stężenie siarczanów, SO42-, jest bardzo małe, natomiast stężenie bromków w wodzie
jest najwyższe na świecie. Kąpiel w roztworach soli z Morza Martwego korzystnie wpływa na układ regulujący wydzielanie
hormonów tkankowych – histaminy, acetylocholiny, serotoniny.
W świetle z prowadzonych na świecie badań istnieje wiele dowodów na to, że sól z Morza Martwego skutecznie wspomagać
terapie łuszczycy, grzybic, różnego rodzaju zmian zapaleniowych skóry m.in. atopowego zapalenia skóry)
a także skutecznie walczyć z trądzikiem i wypryskami skórnymi (polecana do walki z uporczywym trądzikiem
młodzieńczym). Sól karnalitową z Morza Martwego stosuje się również w stanach depresyjnych i schorzeniach
nerwicowych (kąpiele solankowe).
W badaniach przeprowadzonych na Wydziale Dermatologii Uniwersytetu w Kiloni (Niemcy) stwierdzono, że w kąpiel w
soli spowodowała wzmocnienie naturalnej bariery ochronnej skóry, wzrost nawilżenia warstwy rogowej, zmniejszenie
szorstkości. Korzystny wpływ kąpieli w soli z Morza Martwego związany jest z wysoką zawartością magnezu.
U pacjentów z łuszczycą po codziennych kąpielach w Morzu Martwym w ciągu 4 tygodniowej kuracji obserwowano wzrost
stężenia Br, Rb, Ca i Zn w organizmie. To sprawia, że następuje poprawa stanu chorego na łuszczycę po kąpielach w soli z
Morza Martwego pod wpływem zaabsorbowanych minerałów na procesy biochemiczne
w organizmie.